Jakie podnoszenie wybrać na pierwszy taniec?

I tu odpowiedzi są różne – kobiety z chęcią przytakują, wyobrażając sobie jak wirują na rękach partnera. Mężczyźni są nieco sceptyczni nastawieni do tego pytania, gdyż w myślach mają już scenariusz pt. „A co jeśli na występie głównym jej nie złapie?”

Spieszę szybko z odpowiedzią na to pytanie – złapiesz, choćbyś miał ją unieść na jednej ręce – ZROBISZ TO, bo w sytuacjach stresujących dostaniesz nadludzkich mocy i będziesz dla swojej kobiety SUPERMANEM!

A teraz do sedna – jakie podnoszenie wybrać na pierwszy taniec?

Zaczynając naukę podnoszeń trzeba najpierw zwrócić uwagę na różnice wysokości partnerów. O ile w adidasach czy balerinach partnerka jest (zazwyczaj) niższa od partnera (co jest plusem), tak w szpilkach ślubnych mierzących statystycznie 9 cm okazuje się nagle, że jest prawie z nim równa. I teraz pojawią się lekki problem, gdyż w takim przypadku pewna grupa podnoszeń nie wyjdzie. Mam na myśli tutaj taki ich rodzaj, gdy nogi partnerki swobodnie latają koło partnera (w filmiku podnoszenia „na przytulaska” i „na kolcach biodrowych”). Najładniej one wyglądają, gdy mężczyzna przewyższa kobietę o kilkanaście cm, gdyż podnoszenie od razu wydaje się wyższe, a partnerka wygląda ładniej.

I tutaj dwie rady ode mnie;

– w tego typu podnoszeniach im szybciej kręci się partner, tym partnerka jest lżejsza i lata wyżej ! 🙂

– podnoszenia te są idealne,gdy kobieta ma suknie typu rybka/syrenka, w której nie da się podać nogi parterowi

Najbezpieczniejszy rodzaj podnoszeń to ten, gdzie mężczyzna kręci partnerkę, trzymając ją w rękach (na filmiku patrz: „przez próg”, „nifma + przez próg”, „za kolano”, „na księżniczkę”, „na biodrze”). Ponadto suknia ślubna w kształcie litery A albo princesska są to tych podnoszeń idealne, gdyż rozwiewany materiał zrobi dodatkowy efekt wow (a właśnie o to tutaj chodzi 🙂 ).

Są one dobrym rozwiązaniem, gdy partnerzy są sobie równi lub gdy kobieta ma obawy, że spadnie albo że parter jej nie podniesie (taaaak… my uwielbiam sobie wmawiać takie rzeczy :), a przecież nasi mężczyźni są silni i na pewno dadzą radę).

PS – wiecie, że jestem noszona na rękach średnio z 50 razy w tygodniu!?
ŻYĆ NIE UMIERAĆ! 🙂